Discipline: waarom niet?

Vergeet discipline

Als je creatief wil zijn op je instrument. Natuurlijk wel onder de voorwaarde dat je niet game- netflix e.d. verslaafd bent.

Ik weet het: veel muziekdocenten zeggen: je moet een half uur per dag spelen, anders wordt het niets.
En iedereen schiet in de houding: discipline. Die je vervolgens niet volhoudt. En toch: zonder spelen wennen je vingers niet aan de actie van het gitaarspelen, word je niet vaardig.

Discipline houd je niet vol

Dit geeft spanning. We hadden het er al over toen ik een eeuw geleden op het conservatorium zat, in Groningen. Wij, als studenten hadden allerlei trucjes bedacht om onszelf aan het studeren te houden. Wat niet meeviel, want ja....muziek maken is echt iets anders dan metselen of je huis schoonmaken. Niet hoger of belangrijker, maar anders.

Door discipline verlies je inspiratie

Als je muziek maakt speelt behalve het ontwikkelen van je motoriek ook je emotie mee, je inspiratie. Het kunstzinnige. Als je dat verliest, dan kun je misschien wel goed spelen,, omdat je veel oefent, maar stop je er toch mee omdat de zin weg is. Kun je beter je huis schoonmaken, daar heb je dan tenminste iets aan.

Wat gebeurt er als je speelt vanuit discipline?

Werkt alleen als je een project doet : optreden, samenspelen, les. De uiterlijke druk doet je spelen. En door te spelen krijg je ook zin, of tegenzin, maar je merkt dat je handiger wordt en beter gaat spelen. Wanneer het project wegvalt is de kans groot dat je niets meer doet, qua muziek. Jammer.
Je voelt je schuldig of tekort schieten als het niet gaat door omstandigheden. En het leven is druk en onvoorspelbaar. Er komt iets rigide in het fluctuerende leven.
Beweegt niet mee met de pieken en dalen van het leven, terwijl dat een essentie is van muziek: voor elk aspect van het leven is er muziek. En dan past de manier van spelen niet in het leven? Dan is er iets mis met de manier waarop, niet met de muziek.
Je verliest je oorspronkelijke zin i n waarvoor je het doet. De discipline en een doel in de toekomst wordt belangrijker dan de muziek. Ook dit is in tegenstelling met de aard van muziek: muziek maken is altijd in het hier en nu. Stop je met spelen, dan klinkt er geen muziek meer.
Het voelt als een soort straf, plicht om te doen. Terwijl muziek is als het leven zelf: hoort bij levenskracht, zingeving en expressie. Heeft niets te doen met plicht. Naast dat je je erdoor voor het gezicht wel goed over voelt ‘ dit heb ik maar weer mooi volgehouden’.
Het gaat meer over volhouden dan over musiceren . Al de dingen die ik hierboven het genoemd hebben niet veel met muziek zelf te maken maar meer met verharding en karaktervorming.

Hoe moet je dan oefenen?

Het doen omdat je het wil en leuk vindt . Omdat je er zin in hebt. Vandaar de naam van mijn website: muzinmuziek: zin in muziek, de zin van muziek, de muze muziek.
Daarom andere dingen opzijzetten en je inzetten.
Ontdekkend, spelend en je verwonderend

Ik heb het uitgeprobeerd en ik moet zeggen: het is een enorme mindshift, maar het werkt als een tierelier. Heb heel veel zin in muziek maken en doe het ook ondanks het feit dat ik op dit moment geen project heb.